فیلم The Fast and the Furious 2001

یک تازه‌وارد به لس‌آنجلس (پل واکر) در تلاش برای پیوستن به یک باند مسابقه خیابانی که تحت رهبری برادرش، دام تو رتو (وین دیزل) است، عاشق یک میزبان کافه (جوردانا بروسٹر) می‌شود. در همین حال، پلیس لس‌آنجلس در تلاش است تا یک گروه رادیکال را که هدفش کامیون‌ها و بارهای باارزش آن‌هاست، دستگیر کند. میشل رودریگز در نقش دوست دختر دام حضور دارد و مت...

یک تازه‌وارد به لس‌آنجلس (پل واکر) در تلاش برای پیوستن به یک باند مسابقه خیابانی که تحت رهبری برادرش، دام تو رتو (وین دیزل) است، عاشق یک میزبان کافه (جوردانا بروسٹر) می‌شود. در همین حال، پلیس لس‌آنجلس در تلاش است تا یک گروه رادیکال را که هدفش کامیون‌ها و بارهای باارزش آن‌هاست، دستگیر کند. میشل رودریگز در نقش دوست دختر دام حضور دارد و مت شولز به عنوان یکی از اعضای عصبانی باند او بازی می‌کند. «سریع و خشمگین» (2001) آغازگر یک مجموعه محبوب از فیلم‌های مسابقه خیابانی است که در حال حاضر هشت فیلم دارد و دو فیلم دیگر نیز در دست ساخت است. اکشن‌های افراطی فیلم مشابه «جنگجوی جاده» (1981) است و لحن فیلم ترکیبی از ملودرام کمیک است که در «جنگجویان» (1979) و «تورک» (2004) دیده می‌شود، در کنار جو جدی‌تر «گرند کانیون» (1991) و «روز تمرین» (2001). (بله، می‌دانم که «تورک» و «روز تمرین» بعد از این فیلم اکران شدند؛ فقط مقایسه‌ها را ارائه می‌کنم). در مورد لحن فیلم، هیچ شوخی در کار نیست و بازیگران همه چیز را بسیار جدی می‌گیرند که برای من خوب است، اما فیلم چندین لحظه خنده‌دار غیرعمدی دارد زیرا در حالی که تقریباً واقعی به نظر می‌رسد، هیجان و حالت‌های نمایش به شدت اغراق‌آمیز هستند. بروس‌ټر و رودریگز در بخش زنانه مؤثر هستند، اما شخصاً تأثیر زیادی بر من نمی‌گذارند. با این حال، چند زن زیبا در حاشیه وجود دارند. موسیقی متن شامل چندین قطعه دینامیک شهری است، از جمله آهنگ عالی «Deep Enough» از گروه Live. فیلم 1 ساعت و 46 دقیقه طول می‌کشد و در لس‌آنجلس و مناطق نزدیک به آن (سان برناردینو، همت، مالیبو، وستمینستر، بوراهای هیلز و غیره) فیلم‌برداری شده است. نمره: B نمی‌توانم این فیلم را یک افسانه بنامم. این فیلم در معرفی مفهومی به نام مسابقه خیابانی و تیونینگ خودروها تأثیر زیادی داشت. او علاقه به مسابقات غیرقانونی در خیابان‌های شبانه را افزایش داد و به زندگی چنین بازی معروفی مانند Need for Speed: Underground کمک کرد که به نوبه خود طرفداران بی‌شماری پیدا کرد. شاید داستان واقعاً ساده و بدون زرق و برق باشد، اما اجرای آن شایسته احترام عمیق است. به نوعی، این فیلم «نقطه شکست» با خودروهاست! مطمئناً کمی خنده‌دار است اما به بهترین شکل. بازیگران سرگرم‌کننده و پیش‌زمینه جالبی دارد. دیزل، واکر، رودریگز و بروس‌تر فیلم خوبی را ارائه می‌دهند. **دوباره، نقطه شکست با خودروها. آیا بیشتر نیاز دارید؟** راستش، داستان نازک اینجا واقعاً مهم نیست. این فقط یک بهانه خوب است برای افرادی با ظاهر مناسب که به مسابقه خودروهای تقویت‌شده با سرعت بالا در لس‌آنجلس می‌پردازند. پل واکر ("برایان") و "دام" (وین دیزل) به نظر می‌رسد واقعاً برای نقش‌های خود انگیزه دارند و از آنجا که دیالوگ زیادی برای یادآوری ندارند، فقط کار خود را انجام می‌دهند. موسیقی متن آزاردهنده است اما تولید و کارهای بدل‌کاری با سرعت بالای فیلم همخوانی دارد و من واقعاً از آن لذت بردم. صبر کنید، چه؟ خیلی چیزها در اینجا باقی مانده است. تقریباً احساس می‌شود که فیلمبرداری بدون یک فیلمنامه کامل شروع شده و سپس وقتی صفحات تمام شده متوقف شده‌اند، در انتها یک مسابقه اضافه کرده و آنجا رها کرده‌اند. داستان دزدی کامیون هیچ نتیجه‌گیری واقعی نداشت. یک سرقت بد و به نوعی در آنجا تمام شد. موضوع مسابقه فقط یک نتیجه‌گیری جزئی داشت... ... و سپس هیچ عواقب واقعی برای اقدامات هیچ‌کس وجود نداشت و اینجا جایی است که فیلم به پایان می‌رسد. تنها یک خط داستانی تمام شد و فقط همین. و تا به حال، نه، سه فیلم گذشته و هیچ‌گاه واقعاً چیزی را جمع نکردند.