فیلم Raising Arizona 1987

"H.I" (نیکلاس کیج) یک مجرم خرده‌پا است که به تدریج عاشق افسر پلیس "اد" (هالی هنتر) می‌شود که هر بار او را دستگیر می‌کند، باید عکس‌هایش را بگیرد. سرانجام مصمم به ترک جرم، آن‌ها ازدواج می‌کنند و "H.I" شغف عادی در یک کارخانه فلزکاری پیدا می‌کند. همه چیز به خوبی پیش می‌رود، اما با تمام تلاش‌هایشان نمی‌توانند بچه‌دار شوند. این موضوع به شدت بر "اد"...

"H.I" (نیکلاس کیج) یک مجرم خرده‌پا است که به تدریج عاشق افسر پلیس "اد" (هالی هنتر) می‌شود که هر بار او را دستگیر می‌کند، باید عکس‌هایش را بگیرد. سرانجام مصمم به ترک جرم، آن‌ها ازدواج می‌کنند و "H.I" شغف عادی در یک کارخانه فلزکاری پیدا می‌کند. همه چیز به خوبی پیش می‌رود، اما با تمام تلاش‌هایشان نمی‌توانند بچه‌دار شوند. این موضوع به شدت بر "اد" تأثیر می‌گذارد، او شغلش را از دست می‌دهد و انگیزه‌اش را از دست می‌دهد و به زودی در یک روزمرگی گرفتار می‌شوند. اما یک شب، وقتی خبر به دنیا آمدن پنج‌قلوها توسط "ناتان آریزونا" و همسرش منتشر می‌شود، بخت به آن‌ها روی می‌آورد. آن‌ها فکر می‌کنند این کمی طمع‌کارانه است و به نقشه‌ای برای دزدیدن یکی از بچه‌ها می‌رسند. اما نگه‌داشتن این راز دشوار است، زیرا اول رئیسش "گلن" (سم مک‌موری) و بعد دو نفر از دوستان سابقش که از زندان فرار کرده‌اند - "گال" (جان گودمن) و برادرش "اوتل" (ویلیام فورسایت) - به دیدن آن‌ها می‌آیند و نتیجه می‌گیرند که این بارداری معجزه‌آسا و اخبار مرتبط به هم هستند! همچنین یک شکارچی جایزه‌ بانی‌کار به نام "اسمالز" (رندال کُب) که موتورسواری و نارنجک به دوش دارد، می‌خواهد بچه را برای دریافت جایزه ۲۵,۰۰۰ دلاری پیدا کند و این باعث ایجاد ترکیبی خطرناک از کمدی و تهدید می‌شود که در حدود یک ساعت اول خوب عمل می‌کند. کیج در اکثر مواقع خوب بازی می‌کند و هنتر هم شاید در ۴۵ دقیقه اول خوب باشد، اما بعد از آن شوخی‌ها واقعاً کمی خسته‌کننده می‌شود و کمدی کمی بیش از حد کودکانه به نظر می‌رسد. صحنه‌های تعقیب و گریز با ماشین (فراموش نکنید که پوشک‌ها را ببرید) سرگرم‌کننده هستند و فیلمنامه سریع و جالب است، اما به سمت یک کمدی بی‌نظمی می‌رود که به پایان ناامیدکننده‌ای می‌رسد که برای من واقعاً چندان جذاب نبود. یک صحنه جالب با فرانسیس مک‌دورماند وجود دارد و مذاکرات هیئت عفو مرا به خنده می‌آورد و در کل، هنوز هم ارزش دیدن دارد. **یک اضافه محترم به فیلم‌شناسی شگفت‌انگیز برادران کوئن.** من چندین فیلم از برادران کوئن دیده‌ام و این یکی، با اینکه از لحاظ نقل قول‌ها از آن‌ها چندان قابل ذکر نیست، پر از ویژگی‌هایی است که شایسته توجه هستند. این دو برادر به خاطر نحوه خلق و کارگردانی پروژه‌های سینمایی شناخته شده و مورد احترام هستند و فضایی برای دخالت‌هایی که دیدگاه کلی آن‌ها را مختل کند، نمی‌گذارند و به طور فعال در تمام جنبه‌های تولید دخالت می‌کنند. این فیلم متعلق به آن‌هاست، آن‌ها ویژگی‌ها را تعریف می‌کنند و مهم نیست که شما آن‌ها را دوست داشته باشید یا نه، آن‌ها بدون شک یک دوئت با استعداد هستند. و به عنوان یک اثر نویسنده، این فیلم ویژگی‌های زیادی دارد که نشان‌گر دو کارگردان است. این یک اثر پر از بی‌احترامی است که روایت آن به خاطر عجیب بودن و کنایه‌هایش برجسته است و به طور هوشمندانه ساخته و پرداخته شده است تا تماشاگر را شگفت‌زده کند. داستان ساده است: یک زوج که در شرایط غیرمعمول با یکدیگر آشنا می‌شوند و عاشق هم می‌شوند، متوجه می‌شوند که نمی‌توانند بچه‌دار شوند و بنابراین تصمیم می‌گیرند یک بچه را از خانواده‌ای که پنج‌قلو دارند، بدزدند. در زندگی یکی از اعضای این زوج، تاریخچه‌ای از جرم وجود دارد که باعث می‌شود آن‌ها هدف یک تعقیب وحشتناک توسط یک شکارچی جایزه‌ بانی‌کار وحشی قرار گیرند. و لحظات زیادی از طنز تند و دشوار برای هضم در این داستان وجود دارد. به علاوه، سینماتوگرافی و موسیقی متن که در آن برادران کوئن کاملاً راحت هستند. شخصاً باید بگویم که موسیقی متن این فیلم چندان مورد پسند من نبود. آن را بسیار سرزده و آزاردهنده یافتم، اما این فقط سلیقه شخصی من است. به جز یادداشت‌های هنری و نویسنده، فیلم همچنین دارای یک بازیگر ماهر است که در آن نیکلاس کیج فضای زیادی برای درخشش دارد. او به اندازه کافی کاریزما دارد تا شخصیتش را به گونه‌ای زنده کند که ما را جذب کند و با هالی هنتر که شخصیتی متناسب با توانایی‌ها و استعدادش دریافت کرده، جفت خوبی تشکیل می‌دهد. این دو بازیگر همه چیز لازم را برای انجام یک کار فوق‌العاده دارند و هیچ شکی نیست که ما را ناامید نخواهند کرد. تری ویلسون، فرانسیس مک‌دورماند، جان گودمن و رندال تِکس کُب نیز با تمام استعدادشان به این پروژه پیوسته‌اند تا با شخصیت‌های فرعی بسیار خوب ساخته شده، درخشش داشته باشند.