فیلم Another Earth 2011

بیشتر جاه‌طلبانه تا جالب. داستانی که می‌خواهد لحظه‌ای حماسی در دنیای علمی تخیلی را با درامی ترکیب کند. این ماجرا خیلی خوب جواب نمی‌دهد، هرچند دیدن زمین در آسمان بسیار جالب است. چند سال پیش که فیلم "زمین دیگری" را دیدم، فکر کردم که مانند برخی از آثار علمی تخیلی، این فیلم هم کم‌عمق در علم و پر از تخیل است. شاید هم فانتزی باشد. با...

بیشتر جاه‌طلبانه تا جالب. داستانی که می‌خواهد لحظه‌ای حماسی در دنیای علمی تخیلی را با درامی ترکیب کند. این ماجرا خیلی خوب جواب نمی‌دهد، هرچند دیدن زمین در آسمان بسیار جالب است. چند سال پیش که فیلم "زمین دیگری" را دیدم، فکر کردم که مانند برخی از آثار علمی تخیلی، این فیلم هم کم‌عمق در علم و پر از تخیل است. شاید هم فانتزی باشد. با این موضوع مشکلی نداشتم به شرطی که داستان و شخصیت‌ها قوی باشند. به علاوه، امروزه به نظر می‌رسد که بسیاری از فیزیکدانان مشهور به شدت ایده‌های مربوط به جهان‌های چندگانه یا شاید حتی تعداد بی‌نهایت جهان‌های جایگزین را ترویج می‌کنند، شاید علم در حال همگامی با تخیل باشد. (هرچند هنوز فکر می‌کنم که اگر سیاره‌ای به این نزدیکی در کهکشان ما ظاهر شود، طغیان‌های فاجعه‌آمیز و غیره ایجاد می‌کند.) در هر صورت، اخیراً نسخه دیجیتال آن را خریدم و دانلود کردم تا دوباره ببینم. اما "زمین دیگری" درباره فیزیک یا علم یا اینکه چه بر سر بشریت می‌آید اگر یک زمین و ماه دوقلو به یکباره در آسمان ما ظاهر شوند نیست. این فیلم درباره یک رویداد تکان‌دهنده است که باعث می‌شود یک سیاره پر از مردم کارهایی که می‌کنند را متوقف کنند و به آسمان نگاه کنند و تعجب کنند. آیا آن زمین با زمین ما متفاوت است؟ آیا من آنجا هستم و اگر هستم، آیا آن نسخه دقیقاً مانند من است یا تصمیمات متفاوتی گرفته‌اند که بر آنچه که شده‌اند تأثیر گذاشته است؟ آیا می‌توانستم تصمیمات متفاوتی بگیرم یا اینکه این نسخه از من در آنچه که تصمیم گرفتم و فکر کردم قفل شده است؟ و در مورد شخصیت اصلی ما، رودا، این موضوع او را به مسیری سوق می‌دهد تا طلب بخشش کند و تلاش کند تا برای اشتباه تراژیکی که چند سال پیش مرتکب شده، در واقع در روزی که زمین دوم ظاهر شد، جبران کند. بنابراین در مورد داستان بیشتر نمی‌گویم، به ویژه در مورد چرخش غافلگیرکننده‌ای که در عمق فیلم وجود دارد. واقعاً برای این شخصیت‌ها احساس همدردی می‌کنید. آن‌ها واقعی به نظر می‌رسند و برایتان مهم هستند. کوماموتو پالانا صحنه‌هایی که در آن‌ها حضور دارد را به تصرف خود درمی‌آورد. به خاطر آشفتگی درونی و سوالاتی که رودا از خود می‌پرسد، حتی تعاملات عادی با سایر شخصیت‌ها هم احساس عمیق‌تری پیدا می‌کند. به عنوان یک نکته جانبی، این فیلم توسط زنی نوشته شده که نقش رودا را بازی می‌کند. سعی کنید وقتی خسته‌اید آن را تماشا نکنید، اما حتماً تلاش کنید آن را ببینید.