فیلم Kimi 2022

فیلم "KIMI" دارای پتانسیل داستانی و سینماتوگرافی تأثیرگذاری است که همیشه در آثار استیون سودربرگ (مانند "No Sudden Move") وجود دارد، اما حتی یک بازی فوق‌العاده از زویی کراویتز (در "The Batman") هم نمی‌تواند برخی از مشکلات موجود در مضامین توسعه‌یافته را پنهان کند. از نظر فناوری، نزدیکی این جهان به دنیای ما به طرز ترسناکی واقع‌گرایانه است، اما تلاش‌ها برای پرداختن به مواردی همچون آگورافوبیا...

فیلم "KIMI" دارای پتانسیل داستانی و سینماتوگرافی تأثیرگذاری است که همیشه در آثار استیون سودربرگ (مانند "No Sudden Move") وجود دارد، اما حتی یک بازی فوق‌العاده از زویی کراویتز (در "The Batman") هم نمی‌تواند برخی از مشکلات موجود در مضامین توسعه‌یافته را پنهان کند. از نظر فناوری، نزدیکی این جهان به دنیای ما به طرز ترسناکی واقع‌گرایانه است، اما تلاش‌ها برای پرداختن به مواردی همچون آگورافوبیا و نقض حریم خصوصی چندان موفق نبوده است. خط داستانی شخصیت اصلی بر توانایی او در غلبه بر تروماهای گذشته‌اش متمرکز است که این بخش عمدتاً به خوبی انجام شده است. با این حال، نتیجه‌گیری ناگهانی کل داستان نه تنها باعث کاهش و ساده‌سازی PTSD می‌شود، بلکه سوالات منطقی زیادی در مورد داستان به وجود می‌آورد که یکی از آن‌ها به جنبه اخلاقی مربوط به آزار و اذیت می‌پردازد. این موضوع احتمالاً در بین مخاطبان عمومی اختلاف نظر ایجاد خواهد کرد. امتیاز: C سودربرگ جدید! سودربرگ جدید! ساعت سه صبح است، اما سعی می‌کنم افکار منسجمی را بنویسم. این دقیقاً همان چیزی است که از یک تریلر سودربرگ انتظار داشتم و این را با بهترین شکل ممکن می‌گویم. من کارهای او را دوست دارم و این هم استثنا نیست. عناصر فنی فیلم‌سازی در اینجا عالی هستند: کار دوربین، ویرایش و حس کلی ریتم صحنه به صحنه. این فیلم احساس متدولوژیک و ظریفی دارد و در عین حال سرگرم‌کننده و قابل تماشا است. چندین صحنه وجود دارد که برای مدتی با من باقی خواهد ماند. اینکه چقدر خطرات شخصی در این فیلم وجود دارد و چقدر زویی کراویتز به خوبی نقش خود را ایفا می‌کند، واقعاً به یادم ماند. به وضوح به یادآورنده‌ی فیلم "Run" از آیش چگنتی است که داستانش را به خوبی شکل می‌دهد و به تصویر می‌کشد. بزرگ‌ترین مشکلات من این است که فیلم در وسط داستان ریتم خود را از دست می‌دهد و به اندازه‌ای که می‌توانست توسعه‌یافته نیست. با توجه به اینکه من کارهای دیوید کوپ را خیلی دوست دارم، کمی ناراحت شدم که بسیاری از مشکلاتم به نوشتن/ساختار داستان مربوط می‌شود. با وجود چند مشکل، زمان خوبی را سپری کردم! به نظر می‌رسد باید حالا "No Sudden Move" را هم ببینم. نکته جانبی: این فیلم را در اتاقم تماشا کردم، که به این معناست که HomePod Mini من درست زیر صفحه‌ام بود. با توجه به اینکه تجربه 4D را داشتم. از زمانی که اولین بار این فیلم را تماشا کردم، مدام به آن فکر کرده‌ام، بنابراین بالاخره به بازبینی‌اش پرداختم! این بار حتی بیشتر از قبل دوستش داشتم. موسیقی و سینماتوگرافی ممکن است هنوز هم جذاب‌ترین جنبه‌های این فیلم برای من باشند، که سبک هیجان‌انگیز و کارآمدی را به تصویر می‌کشد. کارگردانی و بازی‌ها در این تماشا برایم بیشتر به چشم آمدند، چیزهای شگفت‌انگیزی. سودربرگ با تأثیر از هالیوود همواره قدرتمند است.