فیلم Neruda 2016

این فیلم، انتخاب شیلی برای اسکار بود و به گلدن گلوب راه پیدا کرد، اما نتوانست به اسکار برسد. من از فیلم قبلی این کارگردان خوشم نیامده بود، اما به نظر می‌رسد که لاریین دوباره به کار برگشته است. هرچند که کاملاً این‌طور نیست. این فیلم یک بیوگرافی است که به نوعی نسخه شیلیایی «بگیر اگر می‌توانی» محسوب می‌شود، با شدت کمتری در محتوایش. اگر...

این فیلم، انتخاب شیلی برای اسکار بود و به گلدن گلوب راه پیدا کرد، اما نتوانست به اسکار برسد. من از فیلم قبلی این کارگردان خوشم نیامده بود، اما به نظر می‌رسد که لاریین دوباره به کار برگشته است. هرچند که کاملاً این‌طور نیست. این فیلم یک بیوگرافی است که به نوعی نسخه شیلیایی «بگیر اگر می‌توانی» محسوب می‌شود، با شدت کمتری در محتوایش. اگر طرفدار شیوه روایت این کارگردان هستید، شاید از این فیلم لذت ببرید. اما من آن را کمی خسته‌کننده یافتم، به‌خاطر داستانی که به آرامی پیش می‌رفت. به‌ویژه، نیمی از فیلم بیشتر نریشن‌های پس‌زمینه بود تا دیالوگ‌های مستقیم بین شخصیت‌ها. مشکل این بود که انگار کسی در رختخواب در حال بیماری است و داستانی را روایت می‌کند. صدای خیلی آرامی که مانند نجوا بود و به لالایی شباهت داشت. از طرف دیگر، زمان به زمان صحنه‌های خوبی وجود داشت. این یک بازی گربه و موش بود، اما هیجان‌انگیز نبود و به‌هیچ‌وجه انتظار نمی‌رفت که مانند فیلم‌های تعقیب و گریز پلیسی باشد. داستان عمیق یا با جزئیات نبود و تنها رویدادهای محدود زندگی نرودا روی پرده نمایش داده شد. بیشتر آن‌ها بی‌معنی بودند یا شاید به‌گونه‌ای ساخته شده بودند که اینطور به نظر برسند. به همین دلیل به یک کمدی تاریک شباهت پیدا کرد. از دیدگاه پلیس، انتظار نداشته باشید که در حد سطح شرلوک هلمز باشد. بازیگران خوب بودند و لوکیشن‌ها هم همین‌طور، اما کلیپ‌های نوری برای پس‌زمینه در صحنه‌های خودروها وجود نداشت. بنابراین این فیلم فقط یک فیلم فراتر از متوسط است. هرچند که باید بهتر می‌بود. **6/10**