بیوگرافی
الخاندرو گونزالس اینیاریتو یک فیلمساز مکزیکی است. او عمدتاً به خاطر ساخت فیلمهای درام روانشناختی مدرن دربارهٔ وضعیت انسانی شناخته میشود. پروژههای او تحسینهای انتقادی و جوایز متعددی را به همراه داشته است، از جمله پنج جایزه آکادمی، جوایز ویژه، جوایز گلدن گلوب، جوایز بافتا و جوایز انجمن کارگردانان آمریکا....
الخاندرو گونزالس اینیاریتو یک فیلمساز مکزیکی است. او عمدتاً به خاطر ساخت فیلمهای درام روانشناختی مدرن دربارهٔ وضعیت انسانی شناخته میشود. پروژههای او تحسینهای انتقادی و جوایز متعددی را به همراه داشته است، از جمله پنج جایزه آکادمی، جوایز ویژه، جوایز گلدن گلوب، جوایز بافتا و جوایز انجمن کارگردانان آمریکا. از جمله فیلمهای برجسته او میتوان به آمورِس پرُس (۲۰۰۰)، ۲۱ گرم (۲۰۰۳)، بابل (۲۰۰۶)، بیوتیفول (۲۰۱۰)، بردمن (۲۰۱۴)، بازگشته (۲۰۱۵) و باردو (۲۰۲۲) اشاره کرد.
آمورِس پرُس (۲۰۰۰) و بیوتیفول (۲۰۱۰) هرکدام نامزدی جایزه آکادمی برای بهترین فیلم بینالمللی را دریافت کردند. او برای فیلمهای ۲۱ گرم (۲۰۰۳) و بابل (۲۰۰۶) موفقیتهای انتقادی و تجاری کسب کرد. برای بردمن (۲۰۱۴)، او سه جایزه آکادمی برای بهترین فیلم، بهترین کارگردان و بهترین فیلمنامه اوریژینال را برد. سال بعد، او به خاطر بازگشته (۲۰۱۵) جایزه بهترین کارگردان را دریافت کرد و سومین کارگردانی شد که دو سال متوالی این جایزه را به دست آورد، پس از جان فورد و جوزف ال. منکیهویچ. اینیاریتو بعداً جایزه آکادمی ویژهای را برای نصب واقعیت مجازی خود به نام کارنه ی آرنا (۲۰۱۷) دریافت کرد.
اینیاریتو نخستین فیلمساز مکزیکی است که در تاریخ جوایز آکادمی به عنوان کارگردان یا تهیهکننده نامزد شده و نخستین کسی است که برای بهترین فیلمنامه اوریژینال و بهترین فیلم برنده شده است. او نخستین فیلمساز مکزیکی است که جایزه بهترین کارگردان را در جشنواره کن دریافت کرده و نخستین کسی است که جایزه DGA را برای کارگردانی برجسته کسب کرده است. در سال ۲۰۱۹، اینیاریتو نخستین آمریکای لاتینی شد که به عنوان رئیس هیئت داوران در جشنواره فیلم کن هفتاد و دوم خدمت کرد. اینیاریتو و فیلمسازان مکزیکی آلفونسو کوارون و گیرمو دل تورو در صنعت فیلم به عنوان "سه دوست" شناخته میشوند.
توصیف فوق از مقاله ویکیپدیا الخاندرو گونزالس اینیاریتو، تحت مجوز CC-BY-SA، فهرست کامل مشارکتکنندگان در ویکیپدیا.
نمایش بیشتر
