فیلم Somebody Up There Likes Me 1956

این فیلم که به کارگردانی رابرت وایز ساخته شده و فیلمنامه‌اش توسط ارنست لمان از بیوگرافی راکی گرازیانو اقتباس شده، به خوبی نشان‌دهنده آینده درخشان پل نیومن است و یکی از بهترین بیوگرافی‌های ورزشی است که تا به حال دیده‌ام. داستان خوبی دارد که ما را از جوانی سرکش راکی گرازیانو (با بازی نیومن) به سمت مردی می‌برد که در آستانه نابودی زندگی‌اش است و سپس...

این فیلم که به کارگردانی رابرت وایز ساخته شده و فیلمنامه‌اش توسط ارنست لمان از بیوگرافی راکی گرازیانو اقتباس شده، به خوبی نشان‌دهنده آینده درخشان پل نیومن است و یکی از بهترین بیوگرافی‌های ورزشی است که تا به حال دیده‌ام. داستان خوبی دارد که ما را از جوانی سرکش راکی گرازیانو (با بازی نیومن) به سمت مردی می‌برد که در آستانه نابودی زندگی‌اش است و سپس به قهرمان وزن میانه جهان تبدیل می‌شود (مبارزه نهایی با تونی زال به طرز فوق‌العاده‌ای choreographed شده است). جالب است که با وجود رفتارهای دیوانه‌وار گرازیانو، نمی‌توان از شخصیت او خوش‌مان نیاید، زیرا نیومن این شخصیت را به طرز جذابی به تصویر کشیده است. زمانی که او با گرازیانو واقعی گذرانده، به خوبی در این نقش نمود پیدا کرده و حرکات و سبک او را به خوبی به نمایش گذاشته است. این سؤال پیش می‌آید که اگر جیمز دین به عنوان انتخاب اولیه برای این نقش بازی می‌کرد، چه نوع اجرایی ارائه می‌داد؟ همچنین باید به پییر آنجلی به عنوان بازیگر اصلی زن اشاره کنیم که با وجود نمایش قوی نیومن، عملکرد فوق‌العاده‌ای دارد. روتنبرگ برای فیلمبرداری سیاه و سفیدش جایزه اسکار دریافت کرد و بخش هنری نیز جایزه بهترین طراحی صحنه و دکوراسیون سیاه و سفید را به دست آورد. همچنین استیو مک‌کوی به عنوان یکی از اعضای باند راکی - فیدل، یک تبهکار با چاقو - در فیلم دیده می‌شود. 9/10