انیمیشن The Legend of Vox Machina

این انیمیشن به شدت یادآور دنیای «مجبور و اژدها» است. شرکت سازنده انیمیشن بسیار معروف است و کیفیت خوبی دارد. به نظر می‌رسد در تولید این انیمیشن از شیوه‌های مشابهی که در سری انیمیشن تلویزیونی «گارجویل‌ها» استفاده شده، بهره برده‌اند. برای هر یک از کلاس‌ها یک شخصیت وجود دارد و خوشبختانه هر شخصیت، ویژگی‌های خاص خودش را دارد. آن‌ها بسیار متفاوت هستند و به خوبی به...

این انیمیشن به شدت یادآور دنیای «مجبور و اژدها» است. شرکت سازنده انیمیشن بسیار معروف است و کیفیت خوبی دارد. به نظر می‌رسد در تولید این انیمیشن از شیوه‌های مشابهی که در سری انیمیشن تلویزیونی «گارجویل‌ها» استفاده شده، بهره برده‌اند. برای هر یک از کلاس‌ها یک شخصیت وجود دارد و خوشبختانه هر شخصیت، ویژگی‌های خاص خودش را دارد. آن‌ها بسیار متفاوت هستند و به خوبی به تیمی از دوستان تبدیل می‌شوند که در چنین جهانی به دنیا آمده‌اند. میزان خشونت موجود در داستان مناسب است و نویسندگان در زمینه کمدی و خشونت به خوبی عمل کرده‌اند. داستان قسمت اول این عنوان نمره ۸ از ۱۰ را به خود اختصاص می‌دهد. مأموریت انتقام پسر ثروتمند از یک شخصیت شرور و قوی به‌خوبی اجرا شده و چیزی نیست که انتظارش را از یک نمایش استریم شده نتفلیکس داشته باشیم. حالا بگذارید به نقاط ضعف بپردازیم. نقاط ضعف: و البته وقتی از **هر چیزی** که مربوط به نتفلیکس باشد صحبت می‌کنیم، تأثیرات واضح و زننده‌ای از سیاست‌های اجتماعی در آن دیده می‌شود. در بیشتر موارد، معمولاً روایت داستان دچار فساد می‌شود، اما وقتی این امکان وجود نداشته باشد، فعالان اجتماعی به پس‌زمینه می‌پردازند. در جاهایی که نباید تنوع نژادی وجود داشته باشد، نژادهای مختلفی حضور دارند. یک شخصیت چاق و رنگین‌پوست که به‌طور فزاینده‌ای همجنس‌گرا است، به عنوان کلیدی برای دستیابی به اطلاعات مهم در مورد آثار باستانی معرفی شده است. و البته یکی از جوانان گروه اصلی باید با این شخصیت چاق و همجنس‌گرا flirt کند تا با او معامله کند. و به‌طور حتم، این شخصیت چاق و همجنس‌گرا نیز از قدرت‌های خاصی برخوردار است زیرا باید توهین ضمنی به مردان موفق اقلیت تجاری را متعادل کند. و کدام ماجراجویی بدون شوخی‌های توالت کامل است؟ زیرا این همان چیزی است که برای تماشای یک نمایش در حین صرف شام به آن نیاز دارید. یکی دیگر از انتقادات من، استفاده بیش از حد از زبان توهین‌آمیز برای جلب نظر بینندگان است. وقتی می‌گویم بیش از حد، منظورم عدم تعادل در جنبه «سنین» این نمایش است. چطور می‌توانید در یک نمایش به این اندازه فحش بدهید، این‌قدر خون و خشونت نشان دهید و سپس از برهنگی صرف نظر کنید؟ و اگر برهنگی وجود داشته باشد، چرا باید به موضوعات همجنس‌گرایانه مربوط شود؟ معمولاً در نتفلیکس این به معنای همجنس‌گرایی مردانه است. و از آنجایی که اکثریت مخاطبان مرد هستند، این مسأله باعث می‌شود که بپرسید: «چرا حتی زحمت کشیدید؟» این موضوع نازکی و جذابیت نمایش را از بین می‌برد. در آن زمان، روابط همجنس‌گرایانه هرگز به جریان اصلی تعلق نداشت. مطمئناً این روابط وجود داشت، اما هیچ‌کس به آن توجهی نمی‌کرد و اگر هم می‌کرد، به‌طور علنی درباره‌اش صحبت نمی‌کرد، نه بدون تهدید به از دست دادن جانش. حتی روابط همجنس‌گرایانه با زنان نیز از دیدگاه یک مرد، بسیار خسته‌کننده است زیرا با سیاست‌های اجتماعی که نمی‌خواهند زنان را «تحقیر کنند»، این حکم کوچک (که هیچ‌کس از آن نخواسته) تمام حس شهوانی را خنثی می‌کند. چیزی در این نمایش وجود ندارد که شما را به تماشای ادامه آن ترغیب کند اگر قرار است این «چشم‌نواز» باشد؟! من شمردم، می‌دانید. در کل این دوازده قسمت، فقط دو جفت سینه وجود داشت. ۴ سینه؛ یکی از این جفت متعلق به یک جهش‌یافته زشت بود. داستان خنده‌داری است، اما ارائه آن ضعیف است. این تعداد سینه برای من کافی نیست تا تحمل فصل دیگری از برهنگی غیرموجود، همجنس‌گرایی پنهان یا آشکار و زبان توهین‌آمیز بیش از حد را داشته باشم. اگر هر دو مورد از این‌ها را حذف کنید، با نمایشی مواجه خواهید شد که ارزش تماشا کردن ندارد. در بهترین حالت، این نمایش قابل قبول است و در بدترین حالت، آزاردهنده است. دوباره، این سوال پیش می‌آید: «چرا من این را تماشا می‌کنم؟» استودیو بهتر بود تمام برهنگی یا موقعیت‌های ضمنی، فحاشی‌های مدرن و خشونت را حذف می‌کرد و فقط به عنوان یک سری انیمیشنی آن را ارائه می‌داد. بچه‌ها (باید) باید تعداد بیشتری نسبت به بزرگ‌ترها داشته باشند وقتی که به این نوع ژانر تماشا می‌کنند، بنابراین استودیو می‌توانست در این زمینه بهتر عمل کند. و دوباره این «عدم تعادل» باعث ایجاد اشتباهات جدی در قضاوت و نمایش شده و احتمالاً رتبه‌بندی نیلسن آن را آسیب‌پذیر کرده است. به عبارت دیگر، می‌توانست با کمتر، بیشتر باشد، به جای اینکه سعی کند چیزی بیشتر از آنچه هست باشد و در نهایت ناموفق باشد. داستان، طرح، عمل و شخصیت‌های جذاب به اندازه کافی برای خوب بودن این نمایش وجود دارد. در واقع، اگر بتوانم جنبه‌های منفی سیاسی اجتماعی را نادیده بگیرم (با زحمت بسیار زیاد)، نمایش به شدت سرگرم‌کننده است. من فقط نمی‌خواهم هر بار که نمایش را می‌بینم، مجبور شوم به‌طور متمرکز به نادیده گرفتن جنبه‌های SJW بپردازم. نمی‌دانم نظر شما چیست، اما من برای فصل بعدی هیچ انتظاری ندارم. موفق باشید در تماشای خود. -- باب -- در پایان فصل اول هستم. به‌قدری کنجکاو هستم که ادامه بدهم، اما این سریال به نویسندگی بهتری نیاز دارد. داستان به خوبی آغاز می‌شود اما تمام تنش و خطر را از دست می‌دهد. مکالمه‌های طولانی، جملات کوتاه، نشانه‌های گمراه‌کننده، دشمنان فراری و چندین تجربه نزدیک به مرگ. این مورد آخر واقعاً به سریال آسیب می‌زند زیرا هیچ‌گاه احساس نمی‌کنید شخصیت‌های اصلی در خطر هستند، حتی زمانی که خونریزی دارند و در آستانه مرگ هستند. «آرکین» (2021) تقریباً بی‌نقص بود، «کاسلوانیا» (2017) برخی نواقص نوشتاری داشت، فصل چهارم «پرنس اژدها» (2018) سریال را برای من خراب کرد و «سایبرپانک: ادم‌رانر» (2022) فقط کلیشه‌ای بود. «وکس ماکینا» (2022) در نقطه‌ای بین فصل سوم «پرنس اژدها» و «ادم‌رانر» قرار دارد. --- در پایان فصل دوم هستم. همین روند ادامه دارد. مأموریت «گروگ» در این فصل برجسته است، اما آن‌ها واقعاً باید درباره سطح قدرت «پایک» تصمیم بگیرند، زیرا این موضوع که او همیشه در مواقعی که باید کسی را درمان کند، از انرژی خالی می‌شود، خیلی تکراری شده است.