فیلم Blade 1998

Blade فیلمی بسیار سرگرم‌کننده است، به‌ویژه وقتی از دیدگاه نوستالژیک سینمای اکشن دهه 90 به آن نگاه کنیم. همچنین باید به این نکته اشاره کرد که موفقیت این فیلم - یک اثر وام‌دار به خون‌آشام‌ها که دارای رده سنی R و بازیگر اصلی آفریقایی-آمریکایی است - آغازگر دوران فیلم‌های کمیک کتابی بود. اکشن، جلوه‌های ویژه و موسیقی این فیلم کمی احمقانه و قدیمی به نظر...

Blade فیلمی بسیار سرگرم‌کننده است، به‌ویژه وقتی از دیدگاه نوستالژیک سینمای اکشن دهه 90 به آن نگاه کنیم. همچنین باید به این نکته اشاره کرد که موفقیت این فیلم - یک اثر وام‌دار به خون‌آشام‌ها که دارای رده سنی R و بازیگر اصلی آفریقایی-آمریکایی است - آغازگر دوران فیلم‌های کمیک کتابی بود. اکشن، جلوه‌های ویژه و موسیقی این فیلم کمی احمقانه و قدیمی به نظر می‌رسند و داستان آن هم چندان منطقی نیست. اما با این حال، Blade هنوز هم سرگرم‌کننده است. Blade که در سال 1998 منتشر شد، موفقیت تجاری را به فیلم‌های ابرقهرمانی بازگرداند، پس از اینکه توزیع نامناسب فیلم‌هایی مانند Batman & Robin و Steel باعث توقف این ژانر شد. در این فیلم، وسلی اسنایپس در نقش Blade، هیبریدی از انسان و خون‌آشام، به همراه دکتر کارن جنسن و ابراهیم ویستلار (کریس کریستوفرسون) تلاش می‌کند تا خون‌آشام‌ها دیكون فراست (استیون دورف) و کوئین (دونال لوگ) و ارتش مردگانشان را شکست دهد قبل از اینکه بتوانند گی­tانو دراگوناتتی (اودو کیر) و سایر خون‌آشام‌های بزرگ را در یک مراسم قربانی کنند که دیكون فراست را به خدای خون La Magra تبدیل خواهد کرد. آیا با من هستید؟ نه؟ خوب، طبیعی است. فیلمنامه جالب است، اما چندان منطقی نیست. منظور من این است که فیلمنامه بی‌معناست، اما *داستان* خوب است. کل فیلم بیشتر بر اساس داستان و جلوه‌های ویژه پیش می‌رود، اما شخصیت‌ها چندان قوی نیستند. کوئین کمی سرگرم‌کننده است و دیكون... خوب... او جذاب است، اما چیز زیادی ندارد. با این حال، او بیشتر از بسیاری از شخصیت‌ها، از جمله Blade، عمق دارد. به‌طور کلی، من فرهنگ گوتیک را جذاب می‌دانم، بنابراین زیبایی‌شناسی من ممکن است تأثیر زیادی بر نمره نهایی من بگذارد. اگر با من موافق نیستید، ممکن است بخواهید این نکته را در نظر داشته باشید، زیرا اکثر خون‌آشام‌ها حداقل کمی از این زیبایی‌شناسی برخوردارند. با این وجود، آغاز Blade یکی از قوی‌ترین روش‌هایی است که یک فیلم می‌تواند شروع کند. این فیلم تقریباً همه آنچه را که برای یک داستان مدرن خون‌آشامی می‌خواهید، دارد. از جمله آهنگ Blood Rave، Confusion (Pump Panel Remix) اثر New Order. عکاسی فیلم نیز نکته جالب دیگری بود، با حرکات زیاد و بدون حالت حالت تهوع‌آور. هرچند که کارگردانی مبارزات به شدت رنج می‌برد از بیماری "فقط یک نفر در یک زمان حمله می‌کند". بیایید، این که Tekken نیست. وقتی یک ارتش برای مبارزه وجود دارد، باید با ارتش مبارزه کنید. شاید نه همه با هم، می‌دانم که این ممکن است کمی بی‌معنی شود، اما واقعاً در این فیلم به خوبی منتقل نشده است. در نهایت، یک حفره داستانی وجود دارد که می‌خواهم به آن اشاره کنم، فکر نمی‌کنم که چیزی را خیلی خراب کنم، اما اگر می‌خواهید کاملاً تازه وارد شوید، ادامه ندهید. یک نقطه وجود دارد که فراست می‌گوید باید 12 خون‌آشام بزرگ را در یک مراسم زیرزمینی بزرگ بکشد تا به خداوند خون (Khorne؟) تبدیل شود، اما او قبلاً رهبر را در یک ساحل می‌کشد. خوب، شاید او شمرده نشده باشد و در واقع شماره 13 بوده باشد. اما، دوست دختر فراست، مرکوری، یکی دیگر را با شمشیر Blade می‌کشد، قبل از اینکه مراسم شروع شود و هیچ‌کس به آن اهمیت نمی‌دهد... من مشکوک هستم. با همه این‌ها، Blade فیلمی است که مانند Nosferatu کند نیست و مانند Twilight غیرقابل توصیف نیست، بنابراین برای افرادی با سلیقه‌های مشابه من، قطعاً ارزش یک نگاه را دارد. 66% -گیملی روزwalker. Blade، نیمه انسان و نیمه خون‌آشام، وظیفه‌اش در زندگی این است که دنیا را از شر خون‌آشام‌ها پاک کند. او به خاطر این که مادرش توسط برادران ناتنی‌اش کشته شده، به جلو رانده می‌شود. این یک فیلم خون‌آشامی عادی نیست، این فیلمی است که هیچ ارتباطی با حمل صلیب و موجوداتی که موسیقی شب را می‌سازند ندارد، بلکه اینجا سلاح‌های زرهی، مبارزات خیره‌کننده و یک قهرمان است که به اندازه هر چیزی که از صفحه کمیک بیرون آمده، جذاب است. وسلی اسنایپس (انتخاب بازیگری کاملاً مناسب) در نقش Blade، یک ابرقهرمان پرمشکل (آیا همه این‌طور نیستند؟)، باید از فرمولی استفاده کند تا ولع خون‌آشامی‌اش را کنترل کند. به کمک دوست وفادارش، ویستلار (کریس کریستوفرسون)، آن‌ها علیه تمام خون‌آشام‌ها می‌جنگند و باید از اجرای نقشه شیطانی دیكون فراست (استیون دورف) جلوگیری کنند. در اینجا هیچ تفکر عمیقی وجود ندارد، این یک فیلم اکشن ترسناک با سرعت بالا و لذت‌بخش است، که شامل کارگردانی عالی و حفظ روح کمیک است. Blade خالصاً برای نسل MTV خوراک پاپ‌کورن است، در واقع کارگردان استیون نوریگتون از پیشینه موزیک ویدیو خود به خوبی استفاده می‌کند و صحنه‌های مبارزه با دقت فوق‌العاده‌ای همراهی می‌شوند. خون، مغز و زخم به راحتی در حالی که فیلم به سمت نتیجه‌ای پرهیجان پیش می‌رود، به وفور جاری است. بلند، تاریک و با ته‌نشینی از تهدید، Blade به شدت برای یک شب هیجان‌انگیز توصیه می‌شود. 7.5/10 چند صحنه مبارزه خوب و من از اسنایپس در این نقش خوشم آمد (یادآور زمانی که او تلاش می‌کرد) و استیون دورف هم به عنوان یک شرور قابل قبول بود، به علاوه داستانش قابل قبول بود. اما می‌دانم این فیلم در سال‌های 1997/98 ساخته شده است، اما CGI در پایان من را از فیلم خارج کرد (خدا را شکر، CGI خوب امروز هم من را از این نوع فیلم‌ها خارج می‌کند). اما در کل، آن را به اندازه کافی سرگرم‌کننده یافتم. **3.75/5** هنگامی که این فیلم منتشر شد، فکر می‌کردم بهترین فیلم خون‌آشامی است. پر از اکشن، صحنه‌های مبارزه و خون و خونریزی. از اینکه خون‌آشام‌ها چگونه به هنگام مرگ به نظر می‌رسند، لذت می‌برم. یکی از فیلم‌های مورد علاقه‌ام! وسلی اسنایپس در نقش "Blade" - یک نیمه‌نفره جاودانه که به حفاظت از بشریت در برابر تهدید خون‌آشام‌های همیشه گرسنه می‌پردازد و تنها هم‌پیمانش "ویستلار" (کریس کریستوفرسون) است. در نهایت، شورای خون‌آشام‌ها تصمیم می‌گیرد که زمان رهایی از شر دشمن خود فرا رسیده است و بنابراین "دیكون فراست" (استیون دورف) مأموریت دارد تا او را از بین ببرد. همیشه طرفدار دورف بودم - هرچند بهترین بازیگر نیست، اما در صحنه حضور خوبی دارد - به نوعی جذاب و خشن، و او در اینجا نقطه مقابل مردی با لباس سیاه و دقیقی است که در تلاش برای نابودی اوست. صحنه‌های مبارزه برای من بیش از حد طراحی شده‌اند، حرکات آکروباتیک زیادی وجود دارد که از تهدید داستان می‌کاهد - این فیلم در مورد خون‌آشام‌هاست، نه ژیمناستیک ریتمیک - اما هنوز هم با سرعت خوبی پیش می‌رود در حالی که "فراست" تلاش می‌کند تا خدای خون "La Magra" را احضار کند تا قدرت نهایی را برای شکست قهرمان ما به دست آورد. این فیلم به‌سرعت در حال پیشروی است، اکشن سریع و جلوه‌ها و شخصیت‌ها به خوبی با هم ترکیب شده‌اند تا داستانی سرگرم‌کننده و قابل پیش‌بینی ارائه دهند که به‌طور قابل توجهی بهترین دنباله‌ای است که از آن به وجود آمد. Blade به طور کامل آن‌طور که انتظار داشتم نبود. هیچ ایده‌ای نداشتم که این فیلم درباره خون‌آشام‌هاست، به‌طور کلی. به وضوح درباره این فیلم‌ها چیز زیادی نمی‌دانستم، انتظار یک فیلم ابرقهرمانی نسبتاً استاندارد و در عین حال شیک داشتم - بر اساس ظاهر شخصیت اصلی که تنها چیزی بود که از آن می‌دانستم. این یک انتقاد نیست، زیرا داستان‌های خون‌آشامی واقعاً سرگرم‌کننده بود و در حال پیشرفت بود. می‌گویم که وسلی اسنایپس دلیل این واقعیت است، زیرا استیون دورف و گروه خون‌آشام‌های تک بعدی‌اش فقط به‌طور محدود قابل مشاهده هستند. اما اسنایپس به عنوان شخصیت اصلی بسیار عالی است و کریس کریستوفرسون و ان‌باوش رایت نیز خوب هستند. جلوه‌های ویژه به بهترین شکل کهنه نشده‌اند، هرچند برخی قسمت‌ها هنوز هم قابل قبول هستند و، راستش را بخواهید، حتی آن بخش‌های کمتر از حد خوب نیز هنوز کار می‌کنند. به عنوان مثال، جلوه‌ای که وقتی خون‌آشام‌ها کشته می‌شوند به کار می‌رود، خوب به نظر می‌رسد، هرچند پایان با خون فراست اکنون کمی احمقانه به نظر می‌رسد - اما با این حال، کار می‌کند.