فیلم Blackthorn 2011

فیلم «بلک‌تورم» به کارگردانی ماته‌و گیل و نویسندگی میگل باروس، با بازی سام شپرد، ادواردو نوریگا، استیفن رئا، ماگالی سولیر، نیکولای کاستر-والدو، پادریک دیلانی و دومینیک مک‌الیگوت است. موسیقی اثر لوسیو گودوی و فیلم‌برداری به عهده خوآن رویز آنچیا بوده است. باور بر این بوده که بچ کاسیدی و ساندنس کید در سال ۱۹۰۸ به دست ارتش بولیوی کشته شده‌اند. اما در اینجا، بچ کاسیدی، ۲۰...

فیلم «بلک‌تورم» به کارگردانی ماته‌و گیل و نویسندگی میگل باروس، با بازی سام شپرد، ادواردو نوریگا، استیفن رئا، ماگالی سولیر، نیکولای کاستر-والدو، پادریک دیلانی و دومینیک مک‌الیگوت است. موسیقی اثر لوسیو گودوی و فیلم‌برداری به عهده خوآن رویز آنچیا بوده است. باور بر این بوده که بچ کاسیدی و ساندنس کید در سال ۱۹۰۸ به دست ارتش بولیوی کشته شده‌اند. اما در اینجا، بچ کاسیدی، ۲۰ سال بعد از آن واقعه فرضی، زنده و سالم در یک روستای دورافتاده بولیوی تحت نام جیمز بلک‌تورم زندگی می‌کند... ایده‌ای زیبا که یکی از مشهورترین خلافکاران تاریخ، واقعاً بیش از آنچه تاریخ به ما گفته زندگی کرده است. البته این یک پیش‌زمینه کمی عجیب است، اما اجازه می‌دهد که فیلمی تأثیرگذار را تماشا کنیم که در آن کاسیدی پیر و خسته در یک ماجرای دیگر قرار می‌گیرد. در این ماجرا، او با ادواردو آپوداکا، یک اسپانیایی بازیگوش، همراه می‌شود که ابتدا سعی می‌کند بلک‌تورم/کاسیدی را سرقت کند و سپس پیشنهاد می‌دهد که با درآمدی که از یک سرقت پنهان به دست آورده، به کاسیدی بدهد. آن‌ها راهی می‌شوند و مطمئناً یک گروه تعقیب‌کننده در پی آن‌هاست، بنابراین این دو باید یک قدم جلوتر از تعقیب‌کنندگان خود باشند، چیزی که دوباره در چشمان کاسیدی درخشش می‌آورد. اما همه‌چیز آن‌طور که به نظر می‌رسد نیست و با فلش‌بک‌هایی که بچ و ساندنس را در اوج جوانی نشان می‌دهد (انتخاب والدو به عنوان کاسیدی جوان به خوبی با شپرد همخوانی دارد) و با کمک اتا پلیس سرسخت، این داستان کاملاً کامل است. این فیلم به سادگی بدون شتاب و با احترام به هنر داستان‌گویی روایت می‌شود و غنای شخصیت اصلی (شپرد فوق‌العاده است و واقعاً به عمق شخصیت دست می‌یابد) را به نمایش می‌گذارد. البته با صحنه‌های اکشن و کمی طنز همراه است و حتی زمان‌هایی برای نشان‌دادن مردانگی و مضامین عاشقانه ارزشمند دارد، اما این داستان قلبی غمگین دارد و همین باعث بهتر شدن آن می‌شود. همچنین یکی از زیباترین فیلم‌های وسترن با عکاسی فوق‌العاده در دوران مدرن است. فیلم‌برداری عمدتاً در بولیوی انجام شده و مناظر، چه در کوه‌های بلند و چه در دشت‌های نمکی، شگفت‌انگیز هستند و با مهارت آنچیا به تصویر کشیده شده‌اند، که این فیلم را برای طرفداران وسترن که به عکاسی از مناظر علاقه دارند، ضروری می‌سازد. در حالی که نمره موسیقی گودوی به خوبی با جریانات عاطفی داستان همخوانی دارد. اگرچه چند کلیشه وجود دارد، رئا کمی هدر رفته و برخی ممکن است سادگی داستان را نکوهش کنند، اما این فیلم تفکر برانگیز و غرق در عشق به ژانر وسترن است. اگر فقط به خاطر شپرد و عکاسی آن را تماشا کنیم، برای طرفداران وسترن ارزشمند است و همچنین به کسانی که به دنبال تأمل عاطفی در داستان‌های وسترن هستند، فراخوانی می‌کند. ۸/۱۰ سام شپرد عملکرد خوبی دارد، ایده داستان جالب است و عکاسی و صحنه‌سازی در بولیوی نفس‌گیر است. اما تبدیل داستان به فیلم خسته‌کننده است و دیدن چنین بازیگری خوب مانند نوریگا در نقش بد، دلخراش است. به وضوح، کارگردانی نتوانسته است مجموعه‌ای خوب از وعده‌های فردی را به ترکیبی بهتر تبدیل کند.